GURBETÇİ ŞAİR Remzi TİMAR

Remzi TİMAR; 1958 Sivas- Yıldızeli doğumlu olan şair gurbetçi bir ailenin çocuğu olarak Hollanda’ya gitmiş birçok şair gibi hayatını gurbet elde geçirmiş birisi olarak Hollanda’da ve Avrupa’nın birçok ülkesi de şiirleriyle, kalemiyle Türkiye’yi, Türk kültürünü, kendini tanıtan bir şair. İnternette dolaşırken atasözleri ve veciz sözleri mısralarla şiire dönüştürdüğü şiiri siz saygıdeğer Yerel Güç Gazetesi okuyucularının beğenisine sunuyorum.

 

 

Dert adamı hep bağırdır
Duymayan kulak sağırdır
Sağlam taş yerde ağırdır
Diyen yalan dememiştir

Kök topraktan su emeli
Bilmem buna ne demeli
ADALET mülkün temeli
Diyen yalan dememiştir

Mezara servet taşınmaz
Uyuz olmayan kaşınmaz
Yörümekle yol aşınmaz
Diyen yalan dememiştir

Gam kasevet canı sıkan
Onmaz derler yuva yıkan
Yol alır hep erken çıkan
Diyen yalan dememiştir

El her zaman olur yaman
Beklede gösterir zaman
Zalimden dileme aman
Diyen yalan dememiştir

Keder dert insanı sıkar
Dertli olan candan bıkar
Aç it bir gün fırın yıkar
Diyen yalan dememiştir

Elem vardır her hüzünde
Hep aynıdır geçen dünde
Dost bellidir kara günde
Diyen yalan dememiştir

Sen hep doğru şeyi öner
Giden bir gün geri döner
Yalancının mumu söner
Diyen yalan dememiştir

Doğru olan dağdan aşar
Şaşkın varır düzse şaşar
Her gönülde aslan yaşar
Diyen yalan dememiştir

İster Remzi ister Kâzım
Taa yürekten gelir hazım
Evden önce komşu lazım
Diyen yalan dememiştir

 

İstersen DELİ ol istersen KAÇIK
Gel diyor mevlana GEL diyor yine
Hiç korkma bu kapı her daim açık
Gel diyor mevlana GEL diyor yine

Dağ başına çökse bir kara duman
Görmez ki gerçeği gözleri yuman
Var ise günlünde dost biraz İMAN
Gel diyor mevlana GEL diyor yine

Pişman olsun yeter kötülük yapan
Dönermiş doğruya ters yola sapan
Hiç korkma olsanda putlara tapan
Gel diyor mevlana GEL diyor yine

Sen doğdun doğalı günahla dolsan
Çaresiz dert ile sararsan solsan
Tövbeni bin defa bozmuşta olsan
Gel diyor mevlana GEL diyor yine

Remzi der ki bakın şu dünya fani
Bu şimdi bir gerçek değil mi yani
Olsanda her zaman kan döken cani
Gel diyor mevlana GEL diyor yine

 

Gecenin gündüzün var bir amiri,
Dostlar hakkınızı HELÂL eyleyin.
Kırılan bir kalbin çok zor tamiri,
Dostlar hakkınızı HELÂL eyleyin.

Ateşim kül oldu, közüm kalmadı,
Yalancı hayatta gözüm kalmadı,
Size söyleyecek sözüm kalmadı,
Dostlar hakkınızı HELÂL eyleyin.

Uzak değil inan, ölüm çok yakın,
Kim kalmış hayatta, etrafa bakın.
Sizleri üzdüysem kızmayın sakın,
Dostlar hakkınızı HELÂL eyleyin.

Olsada kadere boynum bükülü,
Hiç oynamam dostum asla ikili,
Bu ömür yakamda sanma dikili,
Dostlar hakkınızı HELÂL eyleyin.

Ne ev lazım bana nede bir arsa,
Şu kollarım tekrar cananı sarsa,
Bir kahveni kırk yıl, hatırı varsa,
Dostlar hakkınızı HELÂL eyleyin.

Sonu belli gardaş ömür dolacak,
Vücudum gerilip tenim solacak,
Bu beden elbette toprak olacak,
Dostlar hakkınızı HELÂL eyleyin.

Sırtındaki gömlek olsa sırmadan,
Hayır işle her an hadi durmadan,
Yaşamalı hiç bir gönül kırmadan,
Dostlar hakkınızı HELÂL eyleyin.

Hakkı olan varsa hakkını verek,
Verekte mahşerde murada erek,
Her işi sağ iken halletmek gerek,
Dostlar hakkınızı HELÂL eyleyin.

Topraktır herkesin yurdu yuvası,
Hiç kimsenin MALI değil burası.
Remzi'ninde gelir bir gün sırası,
Dostlar hakkınızı HELÂL eyleyin.

Öpmüş künyesini boynuna asmış,
O yürekli asker bizim köylüdür.
Kahpe tuzağında mayına basmış,
O onur kaynağı bizim köylüdür.

Dört aylık askerken unuttu eti,
Soluyor Mehmed'in benzi ve beti,
Yazılmış hep ona üç beş nöbeti,
O ayazda donan bizim köylüdür.

Kapanmış kutunun görünmez içi,
Açarsan bulursun kocaman hiçi,
Çankaya'da asker zenginin ki,
Sınırda vurulan bizim köylüdür.

Olmadı gözümüz hiç süste püste,
Özümüz müebbet yatar hapiste,
Patronun evladı gezer kampüste,
O dağda çatışan bizim köylüdür.

Yükselmiş göklere ateş ve koru,
Gece gündüz yapar yaşam sporu,
Doktor oğlu almış çürük raporu,
O gönüllü asker bizim köylüdür.

Şu dağların coşan seli durulmuş,
Kuytu köşesine birlik kurulmuş,
Karanlıkta bir pusuda vurulmuş,
O yerdeki şehit bizim köylüdür.

Zengin ateş için muhtaç maşaya,
El yansında kendi rahat yaşaya,
Bey çocuğu şoför olmuş paşaya,
Sınırda çatışan bizim köylüdür.

Yeter Remzi bitir sitemli sözü,
Dayanmaz hiç buna insanın özü,
Yağmurun altında tetikde gözü,
O şahin bakışlı bizim köylüdür.

 

 

NOT : Küçük Menderes Havzası içerisindeki şairlerimiz özgeçmişleri ve şiirlerini [email protected] mail adresine, bana gönderirlerse onları burada “ŞİİRİN DİLİ” köşesine konuk edip tanıtmaya çalışacağım.