Teee yıllar önce hayatını ekmek kavgası peşinde geçiren, sevdiklerine ve kendine zaman ayırmayı iyi bilen,  dışarıda yemek yiyen, sevdiklerine hediyeler alan, aracına atlayıp onlara sürprizler yapan, çalışanlarına arada bir zarflar içinde küçük mutluluklar veren kısaca her insana lazım acayip iyi biriydim J

 Zamanla dostlarını arayamaz, onlara gidemez, küçük sürprizler yapamaz hatta aracını evinin önünden kaldıramaz biri haline geldim. Sevmediğimden mi hayır elbette, sadece sana güvenen çalışanlarınla çıktığın bu yolda o kadar çok güvenenler var ki, onlara mahcup olmamak için hep bir elden varsa yoksa stratejik çalışıp, genel giderlerimizden sonra maaşlarımızı alabilelim diye yaşamaya başladık.

Size kendimle ilgili detaylar anlatayım da hep birlikte gülelim; normalde ofisinde havlu kâğıtlar, ıslak mendiller kullanan hatta her çalışana da firmadan bunları veren biriydim. Çünkü temizlik benim için önemlidir.  Çay, kahve şeker elbette kullanılacak, gelen giden misafirden önce emekçi kardeşlerimin rahat etmesi çok önemliydi ki hala da öyledir.  Ancak derin sınırlar getirmek zorunda kaldım.  L

Neyse devam edelim; kışın varsa klima yoksa elektrikli sobalarının yanması asla sıkıntı değildi. Çalışma arkadaşlarımın öğle saatleri, siesta zamanları asla gözüme çok görünmüyordu.  Kullanılmayan alanlardaki elektriklerin açık kalması dalgınlıkla olabilirdi ama bu derece sert tepkiler vermeme neden olmuyordu. Suları fazla kullanmak gerekiyor diye düşünürken şimdilerde akıttıkları her suyun amacını soran biri haline geldim…

Volkan Konak’ ın Mimoza Çiçeğim şarkısındaki gibi çekilmez, aksi, nalet biri olup çıktım. J

Aracı ofisin önünden ayırmak için neredeyse hangi işe gidilecekse heyet raporu istemediğim kaldı. Benim gibi eli açık yardımseveri ne hale getirdiler. J

Giderek yalnızlaşan, yalnızlaşmaya şartlar gereği zorlanan, yediği, içtiği, kullandığı ya da paylaştığı her şeyden artık imtina etmeye çalışan, misafir gelecek diye korkuları olan, evlenecek gençlerin çaresizlikleri derken zor zamanlar herkesi olduğu gibi beni de cimriliğimin üst sınırına çıkardı.

Zor zamanlarda birbirimize yardım edelim de herkes yanı zorlukları yaşayınca kim kime yardım etsin. Herkes kendi gemisini yürütmeye çalışıyor.

Aynı gemide olduklarımla baktım ki hep birlikte batışa doğru gidiyoruz. Banane ben de şöyle Cruise Gemilerinde seyahat etmek istiyorum. J Ben Müslüman evladı değil miyim! J

Şaka bir yana gerçekten de hayatımın en cimri ve de bunu yaparken de utanacak zamanlarını yaşıyorum.

“Zaman” kendimizi bize daha ne kadar utandıracak göreceğiz. Haftaya ölmez sağ kalırsak görüşürüz diyelim. Sağlıcakla kalınız