Bu hafta Yerel Güç Gazetesi “ Şiirin Dili ‘nde”  bizlerle birlikte olan şair; Sayın Hatice Bozkurt SARITAŞ, 1974 Adana ili Kozan ilçesi doğumlu olup, şiir programlarının radyoda aranılan sunucusu ve yazdığı şiirlerle Toroslar’ın güçlü kalemlerin olduğunu görmekteyiz.
 
Sevgili okuyucular Adana’dan bir şairin bizlere konuk olması teknolojinin gücünü bizleri nerelere getirdiğinin göstergesinin kanıtıdır. Yerel Güç Gazetesi’nin internet üzerinden dünyaya açılması vesilesiyle dünyanın her yerinden İzmirli, hele de Ödemiş, kiraz, Beydağ, Tire, Bayındır gibi Küçük Menderes Havzasından olanların veya da bu bölgede dostları olanların yakından takip ettikleri, haber ve havadisler aldıkları bir gazete.
Şair ve sunuculuğunun yanı sıra programlarında her şairin şiirine ses olan Hatice Hanımefendiyi şiir ve edebiyat sitesi “ Edipler Kahvesi’nde” yazdığı şiirlerle tanıma fırsatını buldum bugün bu şiirlerin birkaç tanesini burada sizlerle paylaşmak istiyorum.
 
CANIMIN İÇİ SEVDAM

Gün ağarmadan uyan, gel pencere önüne
Seher yeli eserken, değsin ipek tenine
Senden bir selam olsa, duysam dönsem yönüne
Canımın içi sevdam, nasılsın iyi misin?

Sorsam ciğer paremi, göçmen kuşlardan bari
Getirirler mi bilmem, mecnun bakışlı yari ?
Olmuyor işte gülüm, terk ettim bu diyarı
Canımın içi sevdam, nasılsın iyi misin?

Bakmaya kıyamazdım, hiç dokunmadım daha
Uzaktan bir kerecik, görmek yetiyor aha
Değeri ölçülemez, sevgime biçme paha
Canımın içi sevdam, nasılsın iyi misin?

Fallarda arar mıyım, yüreğime koymuşum
O tatlı sözlerini, içerimde duymuşum
Ayrı geçen her â-nı, yaşanmadı saymışım
Canımın içi sevdam, nasılsın iyi misin?

Yağmura, rüzgârlara, her gördüğüme sorsam
Kime ne ki neylerim, hep sevdiğimi sorsam
Sana sesleniyorum, ah engelleri kırsam
Canımın içi sevdam, nasılsın iyi misin?
Bensiz huzurlu musun, nasılsın, iyi misin?

HATİCE Bozkurt SARITAŞ
 
KÜSTÜRENLER UTANSIN

Mutlu mesut gülerken tatlı hayat yolunda
Darbe vurup ağlatan küstürenler utansın
Koparıp atıveren tomurcukken dalında
Umutları bitirip küstürenler utansın...

Bir tutam sevgi için ömür heba edenler
Alev alev yanarken terk edip de gidenler
Dünyayı cehenneme çevirip seyredenler
Çiçekleri soldurup küstürenler utansın...

Çağıl çağıl akarken önüne set çekilen
Tertemiz yüreklere kin nefrettir ekilen
Boş yere mazlumların kanıdır hep dökülen
Kalpleri karıştırıp küstürenler utansın...

Günü, ayı, zamanı, unutturan belalar
Gönülde okunuyor her gün her an selalar
Sabır taşından yapmış yıkılıyor kaleler
Sevgileri öldürüp küstürenler utansın...

Utanmayı bilseler canları yakmazlardı
Harama el uzatıp komşuya bakmazlardı
Edepsiz sözleriyle kulp lakap takmazlardı
İnsanlığı yitirip küstürenler utansın....

HATİCE Bozkurt SARITAŞ....
 
UNUTTUM SENİ

Bu gözleri nerden bilir gibiyim
Mazinin peşinden gelir gibiyim
Adını gönlümden siler gibiyim
Hiç kusura bakma unuttum seni

Yabancı birini görür gibiyim
Farzet ipe unu serer gibiyim
Güneşi yıldızı dürer gibiyim
Hiç kafana takma unuttum seni

Boşuna boş yere onca yıl geçti
Dağlardan taşlardan çok kervan göçtü
Bu yürek böylece özünü seçti
Hiç canını sıkma unuttum seni

Acımadan üzdün ben de bitirdim
Kar beyaz düşlerim dile getirdim
Kabrinde aşkımız sarıp yatırdım
Hiç kıvılcım yakma unuttum seni...

Sev ki; öğrenirsin aşkın dilini
Kolay olur belki uzat elini
Tutmazsın o vakit sevda selini
Hiç karşıma çıkma unuttum seni...

HATİCE Bozkurt SARITAŞ

NEYLEYİM
ÖMÜR BİTTİ

Uzak gurbetin yolu
Dikenli sağı solu
Sarmıyor yârin kolu
Neyleyim ömür bitti...

Ses vermiyor sesime
Hüzün gelir peşime
Zehir katar aşıma
Neyleyim ömür bitti...

Bir damla sevgi için
Bunca ızdırap niçin
Bitmiyor sevda göçün
Neyleyim ömür bitti...

Zaman gelmiyor geri
Seni getirmez beri
Zindan eder her yeri
Neyleyim ömür bitti..

Gençlik bitti süre bitti
En güzel yıllar gitti
Umutlar kaşın çattı
Neyleyim ömür bitti...

HATİCE Bozkurt SARITAŞ
 
Bu hafta ki “Şiirin Dili” programını benim bir şiirle noktalarken bir sonraki haftaya yine sizden gelen şiirlerle burada buluşmak dileğiyle.
 
BU AKŞAM
 
Ne ben anlatayım ne sen anlarsın
Seni defterlerden sildim bu akşam
Erişilmez gökte yıldız sanarsın
Seni yüreğimden sildim bu akşam
Seni, defterlerden sildim bu akşam
 
Neler geldi neler, neler başıma
Nerden çıktın bilmiyom ki karşıma
Kızıyorum döktüğüm gözyaşına
Seni yüreğimden sildim bu akşam
Seni, defterlerden sildim bu akşam.
 
Uçurdun mu gönül kuşu tutulmaz
Sök at dersin kök salınca atılmaz
Mal değil ki pazarlarda satılmaz
Seni yüreğimden sildim bu akşam
Seni, defterlerden sildim bu akşam
 
Mahmurlaşır özleminden gözlerim 
Uzak kalsam tutmaz olur dizlerim
Aşkım derdim, geri aldım sözlerim
Seni yüreğimden sildim bu akşam
Seni, defterlerden sildim bu akşam.
 
Kayaturan, kimse bilmez acımı
Köşkü sarayımı yıktım tacımı
Ağarttın başımda kalan saçımı
Seni yüreğimden sildim bu akşam
Seni,  defterlerden sildim bu akşam.
 
(02.11.2011 Saat : 13.13 )
Şevki KAYATURAN
 
NOT : Küçük Menderes Havzası içerisindeki şairlerimiz özgeçmişleri ve şiirlerini [email protected] mail adresine, bana gönderirlerse onları burada “ŞİİRİN DİLİ” köşesine konuk edip tanıtmaya çalışacağım.