Geçenlerde Afrika’daki Türk Okullarını ve fedakâr öğretmenleri konu alan bir yazı kaleme almıştım. Berber İbrahim Gençoğlu kardeşim beni arayarak, bir gurup iş adamı-esnafla yaptıkları Kazakistan Seyahati ile ilgili bir defter tuttuğunu, istersem defterdeki hatıraları paylaşabileceğimi söyledi. Hatıra Defteri’ndeki yazılanlara geçmeden önce, ayni geziye katılan başka bir arkadaştan o yıllarda dinlediğim, gezi ile ilgili ilginç bulduğum yaşanan olayları hatırladım.

Şimdi o günlerden hatırımda kalanları, siz değerli okurlarımla paylaşmak istiyorum.

Kazakistan’da pek çok Türk Koleji var. Eski Başkent Atrav (şimdiki Başkent Astana) şehrindeki, okulun mezuniyet töreni için gidilmiş. 1991’den hemen sonra Sovyetler Birliği’nin dağılması sonucu özgürlüğüne kavuşan ülkelerden biri Kazakistan. Bizim Türk’ler (şimdilerde olmadık haksız hakaretlere maruz kalan (Hizmet Hareketi ile) hemen okullar açmaya başlamışlar. Yani epey eskiye dayanıyor okulun varlığı.

Şimdi, Ödemiş kafilesinin seyahatine dönelim. Kafiledeki arkadaşımın anlattığı ilginç olay; Berber İbrahim Gençoğlu, gece sabahlara kadar öğrencileri tıraş edip, Mezuniyet Töreni’ne hazırlamış. Düzgün, yakışıklı çıkmaları için. Saygıdeğer okurlarım. Berber İbrahim’in yaptığı fedakârlığı ancak bir camia sevdalısı, Eğitim gönüllüsü yapabilir. Örneğin, materyalist zihniyetteki bir insan oralara giderken böyle bir fedakârlığı düşünemez. Bir de kafilenin Kazakistan Gümrüğü’nde karşılaştığı zorluk var. İbrahim kardeşimiz, Berber Çantasını valizine koymayıp yanına almış. Tabii gümrükte sıkıntı çıkmış, buna manâ veremeyen Kazak görevlilere zar zor meramlarını anlatabilmiş bizimkiler.

Ayrıca Türkiye’den bu mezuniyet törenlerine gidilirken, çeşitli giysiler, ayakkabı, orada bulunmayan yiyecek vb. şeyler götürülüyor.

Aşağıya, Atrav Türk Koleji’nin o günkü öğrenci ve öğretmenlerinden bir-iki anıyı Berber İbrahim’in hatıra defterinden sizlere nakledeceğim…

Merak edenlerle, değişik zamanlarda bu okulumuzu ziyaret eden dostlarım, anılarını tazelemek için Berber İbrahim Gençoğlu’na uğrasınlar. Sıcak bir çay eşliğinde Hatıra Defterini okuyabilirler. Dükkânı Küçük Camii yanında.

************

Hatıra 1  :  Değerli ağabeyler. Sizlere Atrav’dan kucak dolusu selâmlar. Bir gurup abiyle az bir zaman da olsa Atrav’da beraber olduk. Sizleri de Atrav’a bekliyoruz. Yaptığınız işin ne kadar büyük olduğunun farkında değilsiniz. Tohumlarını attığınız topraklarda, artık ağaçlar yetişti, meyve verdi. Atrav o meyveleri topluyor. Liseye ilk başladığımda, çöldeki bir bedevi gibiydim. Fakat sizlerin ve fedakâr ağabeylerin gayretleriyle, Allah’ın inayetiyle, hayatın gerçekleriyle tanıştık. 2001’de Ödemiş’e geldim. Sizlerin yanında geçirdiğim o günleri unutamıyorum. Özellikle Akın abi, Şeref abi, Hasan ve Murat abiye ve bütün Ödemiş’li ağabeylere selâmlar. 4 yıldır sizin açtığınız okulda belletmen yardımcısı olmaya çalışıyorum. Sınıfımızda 4 ayrı milletten öğrenci var. Kazak, Rus, Koreli, Macar. Aralarında hayatın gerçeklerini tanımaya muvaffak olanlar var. Allah hepinizden razı olsun. Hepsinin size kucak dolusu selâmları var. Çok uzattım hakkınızı helâl ediniz, dualarınızı bekliyoruz. Kairat Amanjol

Hatıra 2 : Bismillâhirrahmanirrahim. Değerli ve Sevgili Abilerimiz. Allah sizlerden razı olsun. Ta Türkiye’den buralara bizleri görmeye geldiniz. Çok sevindik. Sizlerle tanıştığıma çok memnun oldum. İnşaallah bizleri unutmazsınız. Biz de sizleri unutmayız. Allah’a şükür sizler gibi insanların sayesindebiz böyle mutlu ve şanslı bir hayat yaşıyoruz. Allah sizden razı olsun. Çok şükür bize böyle aldatıcı hayatta çok büyük şanslar kazandırıyorsunuz. Bu dünyada biz hep beraber yaşamalıyız. Birbirimize dualar etmeliyiz. Keşke daha önceden gelseydiniz ve bizim anne-babalarımızın da hidayete ermesine sebep olsaydınız. Çok iyi olurdu. Rahman ve Rahim olan Allah her şeyin iyisini yapar. O, belki anne-babamızın hidayete ermesini bize bırakmıştır. Allah sizlerden razı olsun. Bizleri lütfen unutmayın ve dualarınızı da eksik etmeyiniz.    Serik Aldamuratov. Türkistan-Kazak Türk Lisesi 2003 mezunu.

Daha çok hatıra var yerim müsait olmadığı için alamadım.

Saygılarımla.