Zeybek Ateşine Adım Adım köşesinin son yazısını yazıyor olmanın hüzünle karışık mutluluğu keşke herkese nasip olsaydı.
Tire Kültür Derneği’nin ruhu ve gönlü efe olan yönetim kurulu üyelerince yaklaşık beş ay yoğun bir şekilde süren çalışmalarının ardından bu akşam Zeybek Ateşi’ni yakıyoruz.
Bu çalışma süresince yaşananları haftaya cumartesi yazmak istiyorum…
Zeybek Ateşine Adım Adım köşesinde bölgemizdeki önemli efeleri yine bölgemizin yazarlarını kaynak edinerek sizlere aktardım.
Kimileri yazıları zevkle takip ederken kimileri de sadece eleştirmek için okudu.
Yazdıklarım kimilerinin hoşuna gitmedi… Yazdığım hiçbir yazının hiçbir kelimesinden dönmeyeceğim… Zira sözünden dönene efe demezler!
Bu köşenin son yazısında gönlümdeki son efeyi anmadan geçemeyeceğim…
Efeliği efendiliğe dönüştüren adam…
O, Türkiye Cumhuriyeti hükümetini kurarak bizlere baş efe olup tüm efeler adına zulmedenlerden ve sömürenlerden intikam almış olan Mustafa Kemal Atatürk…
Ölümünden kısa bir süre önce son balo’da ağır hasta olmasına karşın Sarı Zeybek oynamıştır, diz vura vura…
Benim için son efe ve baş efe, her zaman ve her şartta Mustafa Kemal Atatürk’tür…
***
Bugün, önceleri sadece hayal edilen son beş aydır ise emin adımlarla ilerlenen bir başarı öyküsüne ve aynı zamanda yeni bir başlangıca tanık olacak Zeybek Ateşi Ulusal Efe Kurultayı’na katılanlar…
Kimileri oturdukları yerden eleştirirken, bizlere destek değil köstek olmaya çalışırken, bizlerin bugün için ne kadar çok emek verdiğini görmezden geldi…
Bugün o kişilerinin tümünün kıskançlıkla bu olaya şahitlik edeceklerinden eminim…
Hiçbir olumsuz eleştirinin esiri olmadık, hiçbir olumsuz eleştiri bizi yolumuzdan döndürmedi ve hiçbir olumsuzluk bizi kendi kişiliğimiz dışına çıkacak hareketlere başvurarak efeliğimizden caydıramadı…
Bir efe kurultayı yapıyorsak elbette hiç kimseye boyun eğmeyecektik…
Eğseydik bizi, Göçken Efe, Hacı Halil Efe, Yörük Ali Efe, Çakırcalı, Poslu Mestan, Abalı Efe ve daha pek çok efe yürekli bizi affetmezdi…
Ve biz o onursuzlukla bu buluşmaya varamazdık…
Bu yüzden son sözüm sadece dört mısradan ibaret;
Bir gün olur yazdıklarım bana sorulur,
Kimine tatlı gelir; kimine dokunmuştur,
Yazdığımı inkâr etmem; sözünden dönen puşttur,
Sözünde duracak efe var burada!
Tüm efe yüreklilerin Ulusal Efe Kurultayı kutlu olsun…
