Konak Rehberlik ve Araştırma Merkezi Psikolojik Danışmanı Nur Furtun Sökmen, Ödemiş 50. Yıl Ortaokulunda, okul yöneticileri ve rehber öğretmenlere verdiği “Çocuklarda Travma “ konulu seminerde, şiddete maruz kalarak travma yaşayan çocuklara bu durumlarından kurtarıp, topluma kazandırmak amacıyla İzmir’de “ Çocukları Şiddetten Koruma Vakıf kurulması için çalışma başlattıklarını açıkladı.
Sökmen, “ Çocukları koruyabilmek adına bir vakıf kurmak üzere yola çıktık. Kurucular arasında akademisyenler, kendilerini eğitime ve çocuklara adamış varlıklı saygıdeğer insanlarımız var. Kuruluş çalışmalarımız devam etmektedir. Yakın bir zamanda vakfımız hayata geçerek, şiddete uğramış, travma yaşayan çocuklarımıza en iyi hizmeti vermeye çalışacaktır. Bu vakıf, çocukların haklarını tanıyarak çalışmalar yapıp yaygınlaştırmayı hedef edinecek. Doğrudan şiddet görerek veya şiddete şahitlik ederek travmaya maruz kalan çocukları, etkili müdahale ve tedavi hizmet sistemleri oluşturarak destekleyecektir. Vakfımız toplumda farkındalık yaratacak, eğitim çalışmaları yapacak ve bu çalışmaları yapan diğer kurumlarla işbirliği içinde olacaktır. Vakıf kurulduğu zaman, çocukları koruyabilmek için, gönüllü olan tüm yetişkinlere ihtiyacımız olacak ve bunlardan yararlanacağız.”
“Tüm çocukları korumanın her birimizin sorumluluğu”
Psikolojik danışman Nur Furtun Sökmen daha sonra okul yöneticilerine ve rehber öğretmenlere konuşmasını şöyle sürdürdü “ Yedi tane olumsuz çocukluk yaşantısı sayabiliriz. Bunlar; ihmal, istismar, ebeveynin yokluğu, aile üyelerinden birisinin madde kullanması, hapse girmesi, ruhsal bir hastalığının olması ve aile içi şiddet. Bir kişi çocuklukta bu olumsuz yaşantıların çoğuyla karşılaştıysa ileride madde kullanma, depresyon, sağlık sorunları, intihar riski oldukça artıyor. Bu olumsuz çocukluk yaşantılarından ikisi ihmal ve istismar. Bugün ihmal ve istismar konuştuk. İhmal ve istismarı birbirinden ayırt edebilmek gerekir. İhmal, yetişkinler tarafından çocuğa karşı yapılması gerekenlerin yapılmaması, istismar ise çocuğa yapılmaması gerekenlerin yapılması şeklinde tanımlanarak birbirinden ayırt edilebilir. İhmale uğrayan bir çocuğu fark etmek o çocuğu olası istismar risklerinden korumak için çok önemlidir. İstismara uğrayan bir çocuğun yaralarını sarmak, onu tekrar topluma kazandırmak, önlemekten çok daha zor ve masraflıdır. Tüm çocukları korumanın her birimizin sorumluluğu olduğunu unutmadan yaşamak gerekir.”
NAZİF HARUPÇU
