Esas müşterek yanımız Beşiktaş’lılıktı. Zaman zaman BJK için konuşurduk, tabii ki siyaset ve ülke sorunlarını da. En son, 7 Haziran seçimlerinden önce uzunca bir sohbetimiz olmuştu. Hastalığından haberdar olmama rağmen hiç o konuya girmedim. Gayet iyi görünüyordu o günlerde. Hatta İzmir’de yaşayan oğlunun arkadaşlarının, barajı geçmesi için HDP’ye oy vermeyi düşündüklerini söylemesi üzerine; sosyal demokrat görüşe sahip gençleri CHP’yi terk etmemeleri gerektiğini ve gençlerin bu yönde uyarılması hususunda mutabık kalmıştık. HDP’nin kendi seçmeninin oylarıyla seçim barajını geçeceği kamu oyu araştırmalarında zaten görülüyordu.
BJK’nın şampiyon olduğu yıllarda; ben, Erol, Ecz. Faruk, Gömlekçi Nuri, Köymen Palas İşletmecisi güzel insan İsmet Uzman ağabey beraberce Siyah-Beyaz büyük bir bayrak yaptırır, otelin taraçasından karşıdaki şimdi yeniden inşaatı süren binanın (o zamanki Garanti Bankası) üstüne karşılık kalın iplerle bağlar, şampiyonluğun keyfini çıkarırdık. O yıllarda Fenerbahçe ve Beşiktaş taraftarlığı daha revaçta idi. Bildiğim kadarıyla, köşesinde bizim Eczane olan (Yeni Eczane) Köymen Pasajı’nda Trafik Bürosu olan Kemal Akarsu kardeşim GS’li idi. Rahmetli kardeşim Erol’la kırk yıllık dostluğumuzda, birbirimizi hiç kırmadık, incitmedik. Mekânı cennet olsun, nurlar içinde yat kardeşim. Değerli kardeşim eşine, evlâtlarına, geniş aile fertlerine, CHP camiasına ve dostlarına sabırlar dilerim.
Saygılarımla.
