Siz de tanık olmuşunuzdur; biri birine bıçak çeker, adam koskoca bıçağı umursamaz bile. “Demirden korksaydık trene binmezdik arkadaaaş!” diye bir de cilalı laf eder, dalar kavgaya.
Dedim ya, o cesaret denen şey, yaradılışımızda fazlasıyla var.
…
Örnekleri çoğaltmak da mümkün. AİDS hastalığının en gündemde olduğu günlerdeydi. Bir gazetenin bayan çalışanları, halkın hastalığa karşı titizliğini denemek için, hayat kadını görünümüne bürünüp, o işlerin pazarlığının yapıldığı caddeye çıkıyorlar. Malum zamparalar çevrelerini sarıyor; kızlardan biri “Yalnız bizde AİDS mikrobu var!” diyor. Pöh, lafa bakın siz. Şimdi aklınız hafsalanız alıyor mu? O AİDS denen zerre kadar şey, bizim erkeğimize zarar verebilir mi?
Müşteri de onu diyor zaten; “Boşver anam, biz o AYİDİS denen şeyden şerbetliyiz evelallah!
Cesaret işte, iliklerimize kadar işlemiş.
…
Şimdi cesaret, dedik güzel de, bir sorun var. Nedir o? Efendim, bizim milletin içinden de şöyle, mangal gibi yürekli olmayanlar, hatta ödlekler çıkabiliyor. Neymiş? Radyasyonmuş. Yahu kim korkar radyasyondan.
Hani Çernobil’den radyasyon sızdı ya. Sızdı da ne oldu? Sayın Cahit Aral bakanım, hem de televizyonun karşısında nasıl içti radyasyonlu denen çayı. Nasıl “Radyasyon yok işte” dedi.
Hem olsa ne olacak ki, biz o radyasyonlu çayı, fındığı bebelere bile yedirdik içirdik de, yine bir şey olmadı.
…
Şimdi bir de Japonya’daki radyoaktif sızıntı çıktı. Ama içiniz rahat olsun, bize ne gelebilir, ne de gelse bir şey yapabilir.
Korkakları rahatlatacak sözü Çevre Bakanımız sayın Veysel Eroğlu söyledi. Bakanımız özet olarak şöyle dedi: “Arada dağlar var, bize gelmez.”
Doğru söze ne denir. Bizim dağ köylülerin katırı mı bu, dağları aşıp aşıp gelebilecek.
…
Dedim ya cesur milletizdir biz. En çaresiz halimizde bile “Radyasyondan korksaydık mutfağa tüp, kalorifere doğalgaz bağlatmazdık!” der, geçeriz.
