İlaçların aksine, ortopedik ameliyatlar, güvenli ve etkili olduklarından emin olmak için herhangi bir sıkı test yapılmadan önce halka sunulabiliyor. Böylece, diz, omuz ve sırt ağrısı için milyonlarca ameliyat, çalıştıklarını ispatı için herhangi bir araştırma yapılmaksızın yapıldı. Son zamanlarda, bu alanda yapılan birçok önemli araştırma tamamlanmış ve birçok popüler ameliyatın plasebodan daha iyi olmadığını bulmuştur. Ancak bu ameliyatların birçoğu hala yılda yüz binlerce kere yapılmaktadır.

Diz ameliyatları

Diz osteoartriti (kireçlenme) yaygındır, ancak her zaman ağrıya neden olmaz . Birçok insanda önemli derecede artrit var ve hiç ağrıları yok. Ve diz ağrısı olan bir çok insanda da artrit yoktur. Bu zayıf ilişkiye rağmen, dizde kireçlenme sebebiyle yapılan ameliyatlar çok popülerdir ve ABD’de yılda 700.000 artrit ameliyatı yapılmaktadır ve bu ameliyatlar için yılda $3.000.000.000 harcanmaktadır.
Yaklaşık 15 yıl önce, en yaygın artroskopik diz prosedürlerinden ikisi debridman (zarar görmüş kıkırdak veya kemiğin çıkarılması) veya lavaj (salin solüsyonu ile sulama) idi. Her iki ameliyatın amacı, eklemi tahriş eden kaba kıkırdak parçalarını çıkarmaktır. Ameliyatın yararlarının o kadar etkileyici olduğu bilinmiyordu; insanlar ameliyetın etkisinin plasebodan kaynaklanıp kaynaklanmadığını, aynı etkinin egzersiz, fizik tedavi veya dinlenme gibi daha az invaziv tedaviler ile başarılabilir olup olmadığını merak etmeye başladılar.
Bu olasılığı test etmek için araştırmacılar bir "sahte" cerrahi ile ilgili bir araştırma yaptılar: bir grup hasta gerçek diz ameliyatı oldu ve diğer grup sahte, yani sadece ciltteki kesikten oluşan bir ameliyat oldular. Hastaların gerçek diz ameliyatı olup olmadıklarını bilmelerinin hiçbir yolu yoktu. Birkaç yıl boyunca birkaç kez, iki grup diz ağrısı ve işlev düzeylerini bildirdiler. Bil bakalım ne oldu? Sahte grup, araştırmanın her noktasında ameliyat grubunun gösterdiği iyileşmeyle aynı gelişmeleri gösterdi. Bu durum, ameliyatın psikolojiyi değiştirerek iyileşme sağladığını kuvvetle göstermektedir.
British Journal of Medicine'de yakın tarihli bir makale, diz ağrısı için artroskopik ameliyatın " orta dereceli bir kanıtla bile destek bulmadan uygulanan “çok şüpheli bir uygulama" olduğuna dair görüş sundu .
Yukarıda sunduğumuz bilgiler ışığında, diz ağrıları söz konusu olduğunda cerrahi müdahaleden ziyade, fizik tedavi, kilo verme ve dinlenme gibi seçenekleri denememiz ve bunda ısrarcı olmamız gerektiği sonucuna varmış oluyoruz.
Sorularınız, bilgi ve danışma için iletişim bilgilerimiz;
Fizyoterapist Cihad Sazcı Manuel Terapi ve Fizik Tedavi Danışma Merkezi
Atatürk Mahallesi İnönü Bulvarı No:10/A Tire/İzmir
05358809161 [email protected]
Kaynaklar:
1. Heidari, Behzad. 2011. “Knee Osteoarthritis Prevalence, Risk Factors, Pathogenesis and Features: Part I.” Caspian Journal of Internal Medicine 2 (2): 205–12.
2. Lubowitz, James H. 2002. “A Controlled Trial of Arthroscopic Surgery for Osteoarthritis of the Knee.” Arthroscopy 18 (8): 950–51. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12368798.
3. Why ‘Useless’ Surgery Is Still Popular. http://www.nytimes.com/2016/08/04/upshot/the-right-to-know-that-an-operation-is-next-to-useless.html?_r=2
4. Kantoff, Philip W., Celestia S. Higano, Neal D. Shore, E. Roy Berger, Eric J. Small, David F. Penson, Charles H. Redfern, et al. 2010. “New England Journal.” Clinical Trials 363: 411–22. doi:10.1056/NEJMoa1402121.
5. Thorlund, J. B., C. B. Juhl, E. M. Roos, and L. S. Lohmander. 2015. “Arthroscopic Surgery for Degenerative Knee: Systematic Review and Meta-Analysis of Benefits and Harms.” Bmj 350 (jun16 3): h2747–h2747. doi:10.1136/bmj.h2747.
6. Järvinen, Teppo L N, and Gordon H Guyatt. 2016. “Arthroscopic Surgery for Knee Pain.” BMJ (Clinical Research Ed.) 354 (July). British Medical Journal Publishing Group: i3934. doi:10.1136/BMJ.I3934.
7. Siemieniuk, Reed A C, Ian A Harris, Thomas Agoritsas, Rudolf W Poolman, Romina Brignardello-Petersen, Stijn Van de Velde, Rachelle Buchbinder, et al. 2017. “Arthroscopic Surgery for Degenerative Knee Arthritis and Meniscal Tears: A Clinical Practice Guideline.” Bmj, j1982. doi:10.1136/bmj.j1982.