Kalpler yine on bir ayın sultanında buluştu. Maneviyatın arttığı bu aylar paylaşmayı, sevgiyi, empati duygusunu artırıyor. Bir sevinç kaplıyor içimizi sağanak sağanak yağan rahmetin bir damlası da bize düşer mi diye düşünen kalplerde...

Hayat çizgimizin yönlerini kaderimiz değiştirse de insan inatla kendi içindeki kaderi yaşamak ister. Kaderimiz ne kadar çabalarımıza bağlı kılınsa da bazı şeyler sanki kesin hüküm verilmiş gibi yapışır hayatınıza. Nisan yağmurları...

Herkes zarar görmekten, yaralanmaktan, kötülüklerden mustarip. Peki herkes bu kadar dürüst ve yaralı ise bunca insana zarar verenler kimler? Bizler kendimizi bilmeden bize yapılanları bencilce kolay bir şekilde yargılıyoruz. Ve bu duyguların...

Hayat, süresini bilmediğimiz bir yolculuktur aslında. Bazen inişler, bazen yokuşlar, bazen taşlar, bazense kocaman dağlar aşarız... Küçük bir mahallenin sokaklarında yaşanıp bitmiş bir hikâye bizimkisi. Zaman geçmiş, belki o sokakta yaşayan...

Herkesin bir aradığı kalp vardır aslında. Özlem duyar uzakta kalmışlara. Karanlığa bir kandil yak kalma yalnız ey gönül. Vakitsiz açmaz gönül bahçesinin çiçekleri. Papatyaların arasında bulduğum lale misin yoksa denizin kabuğunu getiren...

Seviyorum anlamlı şeyler söyleyenleri, düşündüren etkileyen beni. Bazen doğa bir müzik fısıldar kulağınıza ya da rüzgâr ıslık çalar, gökyüzü ağlar belki sizin yerinize... Ne ekersen onu biçersin dedikleri çok doğru söz galiba. Ben...