Ben çocukluğumda tüm tatillerimi Ödemiş ‘te geçirmiş bir ferdim. Rahmetli babaannem Ödemiş Tekke doğumlu idi. Rahmetli dayım kışın Oğuzlarda, yazın Gölcükte olunca; bizde rahmetli ile tüm tatillerde soluğu Ödemişte alıyorduk.”ÖDEMİŞ” demek tatil demekti.
Yaklaşık 5 aydır Ödemiş ikinci yaşam yerim oldu adeta. Çünkü bir amacım var. ”Mutluyu musmutlu etmek “!
İnsanın güzel amaçlar için yola çıkması çok güzel de, o yolda, güzel yürekli insanlarla tanışıp, onların destekleri ile yola devam etmesi çok daha anlamlı ve güzel.
Ödemişte ilk tanıştığım insan kocaman insan yürekli Kaymakamınız oldu. Sayın Celil Ateşoğlu bence Ödemiş için devletimizin güzel bir hediyesi. Bu beldeye yakışmış. O güpgüzel KOCAMAN yüreği önünde saygıyla eğiliyorum.
Kaymakam beyin önerisiyle hemen bir yardım komitesi kurduk. Yeni tanıştığım 4 güzel yürek bu amaç için tek bir yürek oldular. Serpil Aksoy Baştürk, Ayşe Akyüz, Tuğba yalçın ve Nimet Çavdar… O günden buyana 4 kız kardeşim var artık Ödemişte…
Ticaret Odası Başkanı Rıfat Eriş nasıl bir adam, nasıl güzel bir insan? Tanıştığımız ilk gün bu kampanyaya ilk harcı koyanlardan. Ben genç, atılımcı, yürekli insanların bu tür görevlerde yer almasındaki isabetliliği gördüm Rıfat Eriş’itanıyınca.
Sayın belediye başkanımız Mahmut Badem’le yüz yüze gelmedik ama telefonla görüştük. Kampanyaya gönül vermiş diğer güzel bir insan. Yeni yılda ilk tedavi belediyemizce karşılanacak.
Borsa Başkanımız Latif Aka, Süt Birliği başkanı İbrahim Sakınlı, Oluşum Koleji yöneticileri  de yürüdüğümüz bu yolda bizleri yalnız bırakmayan güzel insanlar. İsimlerini öne çıkarmadan yardım eden hemşerilerimizde var Allah razı olsun.
Radyo Remix Rasih Bozulunesli tükenmiş kelaynak kuşlarından birisi gibi.Ondaki mütevazilik, ondaki beyefendilik nasıl anlatılır, bilmiyorum?..
Basında görev yapan Ayşe Akyüz kardeşlerimden birisi ya Dilek Acar Özdemir’le tanıştığımda O’nda 30 Yıl önceki Ben’i gördüm. Benim bir kopyam karşımda duruyordu. Bir zamanlar Gülgün Yalvaç dendi mi “ne çılgın, ne deli” dediler mi; rahmetli Karaadamım manevi babam  eski belediye başkanımız Zafer Keskiner
“Ben deli kızımı böyle seviyorum” derdi. Bende Dilek  Acar Özdemir’i kızım belledim gayrı. Armut dibine düşmüş işte. O yüzden bana benziyor hani…Onu çok seviyorum.
Ve ben yaşadığım bu dünya da yepyeni bir DÜNYA ile tanıştım. Öyle bir dünyada ki başında dünya güzeli güpgüzel yürekli bir kadın. Özlem Uysal… Yanında dünyalıların temsilcileri  yani okul aile birliği üyeleri.
Yeni tanıdığım, gördüğüm o dünyanın içinde,  geleceğin pırlantaları eğitim görüyorlar. Bu pırlantalar aldıkları eğitim kadar önemli “İNSAN OLMA” dersini de en güzel biçimde öğreniyorlar. Farkında olmanın farkında lığını yaşayarak paylaşarak öğreniyorlar.
Ben gördüm ki bu DÜNYA da eğitim var. Kardeşlik var, insanlık var, paylaşma var paylaşmanın kazandırdığı güzellikler var.
Bu eğitimi verenler kadar, bu eğitime ayak uyduran güpgüzel yürekli bu pırlantaları ayakta alkışlıyorum. Yarın her biri ülkem için çalışacak ,ülkem adına güzel yerlerde hizmet verecekler eminim.
Bugün Mutlu Çamlıbel’in Musmutlu olmasına katkı günü..
Bugün birçok güzel şeyde bayrağı çeken Ödemiş halkımın, kendisini, güzel yüreğini paylaşma duygularını gösterebilecekleri bir gün…Hadi göreyim sizi.
Bugün Mutlu için verdiğiniz her kuruş, yarın diğer Mutluların kurtuluşu içinde bir damla olacak.İnanın.İnandırın.Gelin DÜNYA’lıları bu dünyada yalnız olmadıklarını gösterin.
Mutluyla musmustlu günleri de paylaşmak dileğiyle…
Mutlu yıllar hepinize…