İki türlü yalnızlık yaşarız. İlki insanlarla iletişim kuramayarak oluşturduğumuz yalnızlık. İkincisi ve ağır olanıysa varoluşsal yalnızlık. Schopenhauer ölümüne yaklaşırken kaleme aldığı üç makalesinden ilkinde şöyle der: “Maddi hiçbir şey yalnızlığı dindiremez. Sahip olmanın bir sınırı yok. En sonunda da malların sana sahip olur.”
İkinci makalesi, 'elalem ne söyler?' yani başkalarının düşüncelerini önemseyerek hayatımıza yön vermemizle ilgilidir. Ve der ki: “Endişelerimizin, korkularımızın yarısından çoğu başkalarının bizim için ne düşündüğü kaygısından gelir. Ve bu zehirli bir dikene benzer. Bunu çıkartıp atmadıkça yaşayamaz ve biz olamayız.”
Son makalesinde de bir tek önemli olanın 'bizim ne olduğumuz' olduğunu vurgular ve ekler “Bizi rahatsız eden 'şeyler' değil, bizim 'şeyleri' nasıl yorumladığımızdır.” Yani hayatın, başına gelenleri yorumlama biçiminle şekil alır. Algılarımız hislerimizi, hislerimiz tepkilerimizi, tepkilerimiz deneyimlerimizi belirler.
Elinde mikrofan deli gibi şarkı söylemek isterken sırf ailen öyle istiyor diye tıp okumadın mı?.. Sadece kendine ait bir alan istediğin için evden ayrılmayı planlarken etraf ne söyler diye oturduğun yerde oturmadın mı?.. Sevdiğin erkek senin hakkında yanlış düşünmesin diye ilk adımı onun atmasını beklemedin mi? Ve erkek sırf reddedilme korkusuyla o sevdiğin kıza açılamayıp belki de yaşayacağın harika bir ilişkiyi sonsuzluğa göndermedin mi?.. Kaç kadın sırf bu 'elalem ya da ne düşünür' denen ruh emici yüzünden mutsuz bir evliliği devam ettirmek zorunda kaldı?.. Ve kaç erkek yine anı sebepten kim olduğunu keşfedemeden taşıyamayacağı sorumluluklar aldı?..
Belki bu sayede içindeki sesi susturuyor kendinle yüzleşmiyorsundur ya da 'evet ama' ların arkasına saklanıp korkuna kılıf buluyorsundur kim bilir? Sebep ne olursa olsun tamam da nereye kadar. Bilmiyorsun aslında ölüm değil insanı korkutan. Son nefesini verirken hiç yaşamamış olduğunu anlamak... Gerçekten hiç yaşamamış olmak. Düşün bu gün hayatının son günü olsaydı?
Herkesi aynı anda mutlu edemezsin. Aslında sen mutlu değilsen kimseyi mutlu edemezsin. Dışarıya olan bağımlılığından özgürleşip özünle barış. Kendinle barışık olmanın yolu kendini olduğun gibi sevmekten geçer. Bu hayat senin artık bunu fark et ve hayatına sahip çık. Dışarıda olan her şey gelip geçici artık bunu anla. Her şey ama her şey senin karşındakine yüklediğin anlamla şekillenir. Sen karşındakine ya da bir olaya ne değer yüklersen onu nasıl algılar ve değerlendirirsen o da öyle var olur.
Ve sen 'elalem' sana da iki çift sözüm var. Birisinin, kendi iradesiyle bir şeyi yapmasına engel olduğunda onun kendi deneyimini yaşama hakkını elinden alırsın. Fark et sen bir karar verme mercisi değilsin. Bırak o ne yaparsa yapsın. Herkes sadece kendi yaptıklarından sorumlu.
Sevgi ve huzurla...
Kişisel seanslar, Kupa Terapisi (Hacamat), Subliminal Cd. ve Kişisel / Grup Meditasyonları için lütfen randevu alınız.
