“O, ALKIŞ BEKLEMEDİ HİÇBİR ZAMAN!”

Acı kaybımızın ardından…

Her kayıp bir hüzün bırakır ardından.

Ama bazısı vardır ki , eksikliği hissedilir…

Kolay kolay kapanmaz boşluğu.

Seyfullah kardeşimiz böyle biriydi..samimi bir dosttu…

Derin di… derin düşünürdü…

Sürekli toplum için , yaşadığı şehir için proje kovalardı beyninde.

“ İnsanın hayırlısı, insanlığa faydalı olandır” demiş Resulullah Efendimiz (s.a.v)

Çizgisi de buydu Seyfullah’ın…

Varlığım nasıl faydaya dönüşür… hesabı da buydu.

İyi bilirim, kavgası da buydu zaten.

Arada bir ziyaretime gelir otururduk.

Benzeşirdi bakış çizgilerimiz , kesişirdi çoğu kez.

Şehrimiz için, toplum için derin derin felsefe yürütürdük.

Üçüncü kişi bizi dinliyor olsa, belki de burun kıvırır “ bunlar kafayı mı  yemişler, böyle zamanda kendi gemini yürütmene bak” der geçerdi.

Ama biz bugün teknoloji dahil , medeniyetin gölgesinde huzurla yaşıyorsak , derin düşünen kişilerin kafa fenerlerinin ütopik ışığıyla aydınlandığımızın farkında mıyız?

Ama olsun…

O , alkış beklemedi hiç bir zaman.

O , hiç bir kimseden alkış da beklemedi.

O , inandığını derin derin düşündü.

Anlaşılacağını hissettikleriyle paylaştı , paylaşacağını…

Ne TİRE ,  O ‘ nu anlayabildi…

Ne de TİRE , O’ ndan hakkıyla yararlanabildi.

Olsun…. “ balık bilmezse , Hâlık bilir .” demişler..

O , görevini yaptı. balık bilse de olur , bilmese de olur.

Dedik ya…. Alkışı sevmezdi.

O’nu bilen, Yaratan , Hâlık’ına kavuştu.

Cennet mekan olsun kardeşim…

Allah (C.C) rahmet eyleye……